حصر حقیقیحصر حقیقی به اختصاص دادن چیزی به یک شیء و سلب آن از همه اشیای دیگر اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفحصر حقیقی، مقابل حصر اضافی و به معنای اثبات حکم برای موضوعی و نفی حکم از غیر آن است، مانند: «ما واجب الوجود لذاته الاّ الله تبارک و تعالی» و «ما خاتم الانبیاء الاّ محمّد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم»، که در مثال اول، وجوب لذاته فقط برای خداوند اثبات و از غیر او نفی گردیده است، و در مثال دوم، صفت خاتم انبیا بودن فقط برای پیامبر اسلام ثابت شده است. [۱]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۷۱.
[۲]
تهانوی، محمد علی، کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ج۲، ص۱۱۸۴.
۲ - اقسامحصر حقیقی بر دو قسم است: ۱. حصرصفت بر موصوف؛ ۲. حصر موصوف بر صفت. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۲۳، برگرفته از مقاله «حصر حقیقی». |